Іван Іванавіч – царэвіч
Жыў сабе цар у якімсьці гасударстве, у якімсьці царстве, і быў у яго сын, Іван Іванавіч – царэвіч. Цар яго не пускаў нікуды гадоў да васемнаццаці, каб не заглядаўся ні на што, не балаваўся. А сын ужо давай прасіцца:
– Бацюхна родны, пусціце свету пабачыць.
Ілля і Пятро
Даўно тое было – яшчэ як сам Бог па зямлі хадзіў. Аддаў Бог увесь свет Іллі і Пятру. Але, ведама, дзе два паны, там ніколі ладу няма. Як адзін думае, што трэба дождж пасылаць, то другі абавязкова захоча наадварот – пагоду. Плачуць хмары, не ведаюць, што рабіць, каго слухацца. Пойдзе дождж, дык Пятро бяжыць лаецца, на чым свет стаіць:
Дурныя людзі
Жыў сабе дзед з бабай. І была ў іх дачка. Кажа дзед бабе:
– А што, баба, прымем мы зяця да дачкі?
А баба кажа:
Бык і ваўкі
Насіў бык па горадзе косы, прадаваў, каму трэба. Тады на быка, якога звалі, дарэчы, Быска, гавораць:
– Нашто табе косы?
А бык адказвае:
Казка Асцярожны пасланец
Быў сабе адзін пан, ды такі паганы, злосны, што проста бяда. Ніхто не мог яму дагадзіць. Усе яго баяліся, як чорта. Бывала, як прыйдзе да яго хто што-небудзь папрасіць, а ён раптоўна як крыкне:
Падрабязней:Казка Асцярожны пасланец (з парадамі, тлумачэннямі і слоўнікам для бацькоў)