Казка аб ведзьме, як сына жаніла
У адным двары было надта многа пшаніцы, а тую пшаніцу вазілі ўвесь час да нейкага месца. Адзін жа чалавек не меў каго выправіць з тою пшаніцаю. Дык ён прыбраў сваю дачку па-мужчынску і выправіў яе ў дарогу. Павезла яна тую пшаніцу. Вязе-вязе, ажно пачаў у яе воз ламацца. Астатнія фурманкі паехалі і паехалі, а яна адстала. А ўсё ж прыязджае на трачастую дарогу і не ведае, па каторай ёй ехаць. Нарэшце ўехала ў нейкі лес, а ўсё ж пачало і вечарэць.
Падрабязней:Казка Аб ведзьме, як сына жаніла (з парадамі, тлумачэннямі і слоўнікам для бацькоў)
Загадкі
Касматы, вусаты, есці пачынае – песенькі спявае. (Кот)
Прымаўкі і прыказкі на беларускай мове
Прыказкі і прымаўкі пра Радзіму
Родная зямелька – як зморанаму пасцелька.
На чужыне і камар загіне.
Чым за морам віно піць, лепш з Нёмана вадзіцу.
Далёкая старана без ветру сушыць.
У сваім краі, як у раі.
Казка аб каралевічу-чараўніку
Быў сабе адзін бедны чалавек. Меў ён сына, але не мог яго пры сабе трымаць, бо быў дастаткова бедны. Так аднаго разу і кажа:
Падрабязней:Казка аб каралевічу-чараўніку (з парадамі і слоўнікам для бацькоў)
Мой Магілёў
Таццяна Уладзіміраўна Лоўчая, (выхавальнік ДУА “Яслі-сад №1 г. Магілёва”)